Είμαι σίγουρος ότι έχετε διαβάσει αυτό το ρητό που λέει κάπως έτσι: «Αν απολαμβάνεις αυτό που κάνεις, δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μια μέρα στη ζωή σου».
Μια δημοσκόπηση που κυκλοφόρησε το 2013 από την Gallup έδειξε ότι ένα πενιχρό 13% των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο απολαμβάνουν πραγματικά όταν πηγαίνουν στη δουλειά.
Ίσως ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι περίπου το 27% των ατόμων που δήλωσαν ότι δεν τους άρεσε να πηγαίνουν στη δουλειά, ανέφεραν ότι είχαν «αποδεσμευτεί ενεργά» από την εργασία τους.
Για να είμαστε ειλικρινείς, αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι θα φτάσουν στο σημείο να λάβουν μέτρα για να προσπαθήσουν να πείσουν τους συναδέλφους γιατί πρέπει να αισθάνονται το ίδιο.
Τι συμβαίνει λοιπόν εδώ;
– Μάρσα Σινέταρ
Απολαύστε αυτό που κάνετε (συνέχεια)
Τέσσερις γενικοί λόγοι
Έχοντας εργαστεί στο παρελθόν στη λειτουργία επικοινωνίας και δέσμευσης για μια πολυεθνική εταιρεία, ανέπτυξα κάποιες δικές μου απόψεις με βάση τις παρατηρήσεις μου για άτομα που εργάζονταν με διάφορους εργοδότες και σε διαφορετικές ομάδες και δημογραφικά στοιχεία.
Κατά τη γνώμη μου, οι λόγοι για τον θλιβερό αριθμό των ανθρώπων που αναφέρουν απόλαυση στη δουλειά τους μπορούν να δηλωθούν γενικά ως:
– Κακή ηγεσία
– Κακή δυναμική και περιβάλλον ομάδας
– Εστίαση στον εξωτερικό κόσμο
– Ανεπαρκής αίσθηση του εαυτού
Τα προβλήματα ξεκινούν από το επίπεδο του ατόμου
Θα παρατηρήσετε ότι δεν πρόκειται μόνο για προβλήματα εντός του οργανισμού που παρέχει την εργασία. Στην πραγματικότητα, εάν όλα τα προβλήματα μπορούσαν να αποδοθούν σε δυσλειτουργικές οργανώσεις, τότε θα μπορούσατε να υποστηρίξετε ότι θα διορθώνονταν μόνοι τους, καθώς οι άνθρωποι απλώς θα μεταναστεύουν από φτωχούς εργοδότες σε καλούς.
Όχι, τα προβλήματα ξεκινούν από το επίπεδο του ατόμου. Σε τελική ανάλυση, οι οργανισμοί, η ηγεσία τους και οι ομάδες τους είναι απλώς συλλογές ανθρώπων, οπότε αυτό είναι εξαιρετικά λογικό.
Εστίαση στον εξωτερικό κόσμο
Έχω γράψει πολλά για αυτό σε προηγούμενες αναρτήσεις στο Blog.
Έχοντας μια εστίαση στον εξωτερικό κόσμο ή, όπως θα έλεγαν μερικοί, μια εξωτερική εστία ελέγχου, βασικά σημαίνει ότι αντλείτε την αίσθηση επιτυχίας, αξίας ή/και ευτυχίας από το βαθμό στον οποίο αντιλαμβάνεστε ότι ο κόσμος γύρω σας σας εκτιμά.
Σε έναν εμπορικό κόσμο που καθοδηγείται από το κίνητρο του κέρδους, οι άνθρωποι υποχρεούνται να αποδεχτούν ότι το επίπεδο ευημερίας μετριέται από το ποσό του πλούτου που έχουν συσσωρεύσει και το επίπεδο κρίνεται σύμφωνα με τα υλικά αγαθά που παρουσιάζουν.
Τώρα, το κίνητρο του κέρδους υπαγορεύει ότι οι εργοδότες θα πληρώσουν μόνο όσα πρέπει για να προσελκύσουν και να διατηρήσουν το προσωπικό τους. Για τη συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων που δραστηριοποιούνται στα κατώτερα και μεσαία επίπεδα της οργανωτικής πυραμίδας αυτό σημαίνει (στην καλύτερη περίπτωση) αρκετά για να διατηρήσουν μια μέτρια διαβίωση.
Έτσι, μπορείτε να δείτε ότι για τους περισσότερους κανονικούς ανθρώπους, προκειμένου να δείξουν τη σχετική ευημερία τους, αναγκάζονται να προχωρήσουν σε δυνητικά αυτοκαταστροφικά μήκη, όπως δανεισμό για να χρηματοδοτήσουν άσκοπα λαμπερά σπίτια, οχήματα ή τρόπους ζωής.
Μια ατυχής απόσπαση από όλα αυτά είναι ότι οι άνθρωποι θα κυνηγήσουν θέσεις εργασίας και θέσεις που προσφέρουν μεγαλύτερη οικονομική ανταμοιβή, ανεξάρτητα από το αν οι θέσεις εργασίας ταιριάζουν φυσικά στα εγγενή πάθη τους.
Σε αντάλλαγμα για τα καλύτερα ποσοστά αμοιβής που προσφέρονται για υψηλότερες θέσεις, οι οργανισμοί θα απαιτήσουν το κιλό της σάρκας τους, πολύ συχνά διαιωνίζοντας την παγίδα στην οποία βρίσκονται οι περισσότεροι άνθρωποι – κάνοντας δουλειά που δεν τους αρέσει πραγματικά.
Η λύση είναι, εκ πρώτης όψεως, απλή, αλλά απαιτεί κάποια σοβαρή «αποκατάσταση». Και αυτό είναι να αναπτύξουμε ένα ολοκαίνουργιο παράδειγμα γύρω από το τι σημαίνει να είσαι ευημερούσα και επιτυχημένη.
Με άλλα λόγια, οι άνθρωποι πρέπει να στραφούν προς τα μέσα για να βρουν τι είναι αυτό που τους αρέσει να κάνουν και στη συνέχεια να μετρήσουν την ευημερία ή την επιτυχία τους με το επίπεδο ευτυχίας τους και όχι με τον ταχυδρομικό κώδικα ή το αυτοκίνητο που οδηγούν.
Αυτό λέγεται εύκολα, αλλά πώς μπορεί να γίνει;
Αυτό με φέρνει στον δεύτερο από τους δύο λόγους που μπορούν να αποδοθούν στο άτομο.
Ανεπαρκής αίσθηση του εαυτού
Οι περισσότεροι άνθρωποι, αν είναι ειλικρινείς, θα παραδεχτούν ότι κάνουν πολύ λίγο τον εαυτό τους. Μπορεί να ισχυρίζονται ότι απλά δεν έχουν χρόνο, χάρη στην πίεση και τις απαιτήσεις του εξωτερικού κόσμου.
Ίσως, τώρα, έχετε αρχίσει να εκτιμάτε τη φύση και την έκταση της παγίδας που έχουμε στήσει εμείς οι άνθρωποι στον εαυτό μας!
Πώς μπορούμε πραγματικά να ξέρουμε τι είναι αυτό για το οποίο παθιαζόμαστε – τι κάνει την καρδιά μας να τραγουδάει – αν αφιερώσουμε λίγο ή καθόλου χρόνο για να γνωρίσουμε τον εαυτό μας, ποιοι είμαστε και γιατί είμαστε εδώ;
Μπορεί να υπάρχει κάτι πιο σημαντικό για εμάς ως άτομα από το να γνωρίσουμε σε βάθος τον εαυτό μας και τα ιδιαίτερα χαρίσματα που έχουμε ο καθένας μας για να συνεισφέρουμε σε αυτόν τον κόσμο;
Η προσωπική ανάπτυξη – η απόκτηση οικείας γνώσης και επίγνωσης του εαυτού – πρέπει να είναι κορυφαία προτεραιότητα για όποιον επιθυμεί να κάνει τη «δουλειά» που αγαπά και έτσι να γίνει πιο ολοκληρωμένος και πιο ευτυχισμένος.
Life coaching – μια καριέρα της οποίας ήρθε η ώρα
Οι άνθρωποι αρχίζουν ολοένα και περισσότερο να αμφισβητούν το παράδειγμα της εστίασης του εξωτερικού κόσμου και αρχίζουν να αναζητούν μέσα τους την πηγή και το μέτρο της αληθινής τους ευτυχίας.
Ελάτε μαζί μου να σαλπίσω όλους όσους θα ακούσουν…
Είναι καιρός να απολαύσεις αυτό που κάνεις!
Οι προπονητές ζωής έχουν έναν κρίσιμο ρόλο να εκπληρώσουν αυτή τη στιγμή, προσφέροντας τη φροντίδα, τις δεξιότητες, τα εργαλεία και τις τεχνικές για να βοηθήσουν άλλους να κάνουν ακριβώς αυτό.
Το life coaching είναι πραγματικά μια καριέρα για τον 21ο αιώνα!
Εάν σας άρεσε αυτή η ανάρτηση και πιστεύετε ότι οι άλλοι στον κοινωνικό σας κύκλο μπορεί να την εκτιμήσουν ή να επωφεληθούν από αυτήν, μη διστάσετε να τη μοιραστείτε χρησιμοποιώντας ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω κουμπιά κοινωνικής δικτύωσης:
